θεοπροστάτευτος

θεοπροστάτευτος, -ον (Μ)

αυτός που προστατεύεται από τον θεό.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θεο-* + -προστάτευτος (< προστατεύω), πρβλ. α-προστάτευτος, αξιο-προστάτευτος].